سکس دهانی(cunnilingus) مردان

مطالعه نشان می‌دهد مردانی که ارزش همسری کمتری نسبت به شریک زندگی خود دارند، بیشتر به سکس دهانی(cunnilingus) می‌پردازند.

بر اساس تحقیقات جدیدی که در Archives of Sexual Behavior منتشر شده است ، مردانی که همسرشان را خواستنی تر یا مطلوب تر از خود میدانند، ممکن است به احتمال زیاد رابطه دهانی را به عنوان راهی برای حفظ روابط خود انجام دهند. این مطالعه نشان داد که مردانی که ارزش همسری کمتری نسبت به همسرشان دارند، بیشتر درگیر سکس دهانی می‌شوند و این به دلیل افزایش انگیزه آنها برای ارضای جنسی شریک زندگی‌شان است. با این حال، پژوهشگران شواهدی پیدا نکردند که نگرانی‌های مرتبط با بیماری بر این رفتار تأثیر گذاشته باشد، که نشان می‌دهد انگیزه‌های حفظ همسر نسبت به خطرات احتمالی سلامتی در این زمینه اهمیت بیشتری دارند.

روابط عاشقانه نقش اساسی در بقا و تولید مثل انسان‌ها ایفا کرده‌اند. در حالی که شراکت‌های بلندمدت مزایایی مانند حمایت متقابل، اشتراک منابع و همکاری در تربیت فرزند ارائه می‌دهند، اما چالش‌هایی نیز به همراه دارند. یکی از مسائل مهم، خطر خیانت یا از دست دادن شریک زندگی به نفع همسری مطلوب‌تر است. برای مقابله با این موضوع، افراد از راهبردهایی برای حفظ شریک زندگی خود استفاده می‌کنند، به ویژه زمانی که تفاوتی در ارزش همسر وجود دارد – یعنی مطلوبیت یک فرد به عنوان شریک زندگی که از دیدگاه دیگران ارزیابی می‌شود.

پژوهش‌های پیشین نشان می‌دهند که زمانی که یکی از طرفین به عنوان فردی مطلوب‌تر از دیگری در نظر گرفته شود، شریک با ارزش پایین‌تر ممکن است فشار بیشتری برای جلوگیری از خیانت شریک خود احساس کند. این افراد ممکن است از راهبردهای روان‌شناختی و رفتاری برای حفظ رابطه استفاده کنند. یکی از این رویکردها، که به عنوان حفظ همسر با فراهم کردن مزایا شناخته می‌شود، شامل انجام رفتارهایی است که رضایت شریک را افزایش می‌دهد، مانند ارائه حمایت عاطفی، هدایا یا ابراز محبت. رفتارهای جنسی، از جمله رابطه جنسی دهانی، نیز ممکن است به همین منظور به کار گرفته شوند.

مطالعات قبلی نشان داده است که مردان تمایل بیشتری به انجام رابطه جنسی دهانی با شریک متعهد خود در مقایسه با روابط گذرا دارند. این نشان می دهد که سکس دهانی ممکن است یک عمل استراتژیک برای افزایش رضایت از رابطه باشد تا صرفاً نمایش میل جنسی. با توجه به این موضوع، هدف محققان این بود که بررسی کنند آیا مردانی که ارزش همسریشان کمتر از شریک زندگیشان است،ازسکس دهانی بیشتر به عنوان استراتژی حفظ همسر استفاده می‌کنند یا خیر. آنها همچنین بررسی کردند که آیا این رفتار ناشی از تمایل جنسی برای ارضای شریک زندگی خود است و آیا نگرانی در مورد بیماری بر احتمال درگیر شدن در رابطه جنسی دهانی تأثیر می گذارد یا خیر.

نویسنده مطالعه الکساندرا سیمکوو، استاد و رئیس مرکز تحقیقات مبانی زیستی رفتار اجتماعی در دانشگاه SWPS در ورشو توضیح داد: «به نظر می‌رسد که اختلاف ارزش همسر انگیزه‌ای قوی ایجاد می‌کند که بر پویایی در روابط عاشقانه تأثیر می‌گذارد. هدف ما این بود که بررسی کنیم آیا می‌تواند رفتار جنسی را به همان شیوه‌ای که بر رفتارهایی مانند محافظت از همسر تأثیر می‌گذارد، تنظیم کند».

این مطالعه شامل ۵۴۰ مرد دگرجنس‌گرا بود که در روابط متعهدانه و فعال جنسی به مدت حداقل سه ماه بودند. شرکت‌کنندگان از طریق منابع تحقیقاتی دانشگاهی و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی جذب شدند و یک نظرسنجی آنلاین را تکمیل کردند که جنبه‌های مختلف روابط و رفتارهای جنسی آن‌ها را ارزیابی می‌کرد.

برای اندازه‌گیری اختلاف ارزش همسر، شرکت‌کنندگان میزان مطلوبیت خود را به عنوان یک شریک عاشقانه ارزیابی کردند و به طور جداگانه مطلوبیت شریک خود را نیز سنجیدند. تفاوت بین این امتیازات مشخص کرد که آیا شرکت‌کننده خود را به عنوان همسری با ارزش بالاتر یا پایین‌تر نسبت به شریک خود می‌بیند یا خیر.

محققان همچنین با پرسیدن اینکه چه تعداد از 10 برخورد جنسی آخر آنها شامل سکس دهانی بوده است، تعداد دفعات انجام روابط دهانی را در مردان مورد سنجش قرار دادند. علاوه بر این، شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ای را تکمیل کردند که در آن انگیزه آن‌ها برای جلب رضایت جنسی شریک زندگی‌شان ارزیابی می‌شد و به جملاتی مانند «برای من مهم‌تر است که شریک زندگی‌ام را ارضا کنم.» پاسخ دادند.

برای بررسی این که آیا نگرانی‌های مربوط به بیماری نقشی ایفا کرده‌اند یا خیر، این مطالعه آسیب‌پذیری ادراکی شرکت‌کنندگان نسبت به بیماری را ارزیابی کرد. این شامل اندازه‌گیری‌های انزجار از میکروب‌ها (تمایل به احساس انزجار از منابع احتمالی آلودگی) و حس آسیب‌پذیری در برابر بیماری (باور به اینکه فرد به طور خاص مستعد بیماری است) بود.محققان این فرضیه را مطرح کردند که مردانی که نگرانی کمتری در مورد بیماری دارند، احتمال بیشتری برای انجام سکس دهانی دارند، درحالیکه رابطه جنسی دهانی ممکن است خطراتی برای انتقال عفونت‌ها به همراه داشته باشد.

یافته‌ها تأیید کردند که مردانی که خود را دارای ارزش همسری کمتری نسبت به همسرشان می‌دانستند، بیشتر درگیر رابطه جنسی دهانی بودند. با این حال، این اثر مستقیم نبود. بلکه با انگیزه آنها برای ارضای جنسی شریک زندگیشان واسطه شد. به عبارت دیگر، مردانی که خود را کمتر مطلوب می‌دانستند، بیشتر به سمت رضایت جنسی شریک زندگی خود سوق داده میشدند و این انگیزه منجر به برقراری رابطه جنسی دهانی بیشتر می‌شد.

جالب توجه است، این مطالعه همچنین نشان داد که مردانی که اختلاف ارزش همسر را درک می‌کنند، نه تنها احتمال بیشتری برای انجام رابطه جنسی دهانی دارند، بلکه گزارش داده‌اند که بیشتر از آن لذت می‌برند. این نشان می‌دهد که مردان در این شرایط ممکن است تمایل به انجام رابطه جنسی دهانی  پیدا کنند. احتمالاً به عنوان راهی برای تقویت پیوند خود با شریک زندگی‌شان.

الکساندرا گفت: « داستان کاملاً ساده است — اگر شما یک مرد در یک رابطه عاشقانه هستید، هرچه کمتر باور داشته باشید که سزاوار همسر خود هستید ، انگیزه بیشتری پیدا می‌کنید تا برای رضایت او تلاش کنید، و احتمال بیشتری برای انجام سکس دهانی خواهید داشت. «آنچه شگفت‌انگیز بود این بود که شاخص اختلاف ارزش همسر با لذت مردان از ارضای همسرشان از طریق سکس دهانی همبستگی مثبت داشت. این بدان معنی است که هر چه مرد ارزش همسری خود را در مقایسه با همسرش منفی‌تر درک کند، احتمال بیشتری دارد که نه تنها سکس دهانی را انجام دهد ، بلکه از انجام آن نیز لذت می‌برد.»

اثر تعدیل کننده مورد انتظار آسیب پذیری درک شده در برابر بیماری یافت نشد. محققان در ابتدا پیش‌بینی کردند که مردانی که بیشتر نگران انتقال بیماری هستند، کمتر درگیر سکس دهانی می‌شوند، اما اینطور نبود. به نظر می‌رسد انگیزه مردان برای راضی کردن شریک زندگی‌شان حداقل در زمینه روابط متعهدانه  بر نگرانی‌ها در مورد خطرات احتمالی سلامتی غلبه می‌کند.

تجزیه و تحلیل های اضافی نشان داد که فراوانی سکس دهانی به شدت با باورهای مردان در مورد لذت همسرشان از انجام آن مرتبط بود. به این معنا که مردان زمانی که فکر می‌کردند که برای شریک زندگی‌شان لذت‌بخش است، تمایل بیشتری به انجام رابطه جنسی دهانی داشتند. این نشان می‌دهد که مردانی که ارزش همسریشان پایین‌تر است ممکن است صرفاً برای انجام یک تعهد به رابطه جنسی دهانی نپردازند، بلکه ممکن است به عنوان ابزاری برای تقویت رابطه، لذت شریک زندگی خود را تقویت کنند.

در حالی که یافته‌ها دیدگاه‌های ارزشمندی ارائه می‌دهند، این مطالعه برخی محدودیت‌ها دارد. اول، تحقیق بر داده‌های گزارش‌شده توسط خود افراد متکی بود، به این معنی که شرکت‌کنندگان ممکن است رفتارهای خود را اغراق‌آمیز یا کمتر از حد واقعی گزارش کرده باشند. سوگیری مطلوبیت اجتماعی ممکن است باعث شود برخی مردان تلاش‌های خود برای رضایت شریکشان را بیش از حد واقعی بیان کنند، در حالی که دیگران ممکن است سطح رضایت شریکشان را به درستی ارزیابی نکنند. مطالعات آینده می‌توانند با جمع‌آوری داده‌ها از هر دو شریک در یک رابطه، تصویر کامل‌تری ارائه دهند.

علاوه بر این، این مطالعه بر روی مردانی در لهستان انجام شده است و نگرش‌های فرهنگی نسبت به سکس دهانی ممکن است در سایر نقاط جهان متفاوت باشد. برخی فرهنگ‌ها بر همکاری متقابل جنسی در روابط تأکید بیشتری دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به طور کلی برخی از اعمال جنسی را منع کنند. تحقیقات آینده می‌تواند بررسی کند که آیا الگوهای مشابه در زمینه‌های فرهنگی مختلف نیز وجود دارد یا خیر.

ملاحظات مهم دیگر این است که این مطالعه ارزیابی نکرد که آیا سکس دهانی منجر به افزایش رضایت از رابطه یا کاهش خطر خیانت می شود. در حالی که مردان با ارزش همسری کمتر ممکن است از رابطه جنسی دهانی برای حفظ شریک خود استفاده کنند، هنوز مشخص نیست که آیا این استراتژی در جلوگیری از جدایی یا افزایش تعهد طولانی مدت موثر است یا خیر. تحقیقات آینده می‌تواند بررسی کند که آیا انجام دادن سکس دهانی واقعاً یک رابطه را تقویت می‌کند یا اینکه عوامل دیگری مانند صمیمیت عاطفی نقش مهم‌تری دارند.

الکساندرا گفت:«هدف اصلی ما کشف عوامل موثر بر انگیزه های انسانی برای درگیر شدن در رفتارهای جنسی خاص است. ما با هدایت یک چارچوب تکاملی در مورد استراتژی‌های حفظ همسر، مطالعاتی را در مورد اینکه چگونه اختلافات ارزشی همسر این انگیزه‌ها را شکل می‌دهند – نه تنها برای رابطه جنسی دهانی، بلکه برای شروع و پایان آمیزش جنسی، و همچنین تظاهر به ارگاسم، در مردان و زنان انجام می‌دهیم.

The study, “Oral Sex May Serve as Low Mate Value Compensation Among Men: Evidence from a Pre-registered Study,” was authored by Natalia Frankowska, Aleksandra Szymkow, and Andrzej Galbarczyk.

مترجم: فردین چراغی