سکوت زنان در برابر توهین مردان: چرا جامعه زنان را مقصر میداند؟
مقدمه
در بسیاری از جوامع، زنان هنگام مواجهه با توهین، آزار کلامی یا رفتارهای نامناسب مردان، سکوت میکنند. این سکوت اغلب به عنوان رضایت تعبیر میشود و حتی گاهی خود زنان را مقصر قلمداد میکنند. اما آیا واقعاً سکوت زنان به معنای پذیرش این رفتارهاست؟ یا این سکوت ریشه در ترس، تربیت نادرست و فرهنگ مردسالار دارد؟ در این مقاله، به بررسی علل سکوت زنان در برابر توهین مردان میپردازیم و توضیح میدهیم که چرا جامعه نباید سکوت آنان را به معنای تقصیر خودشان بداند.
چرا زنان در برابر توهین سکوت میکنند؟
۱. ترس از واکنش خشونتآمیز
بسیاری از زنان به دلیل ترس از عواقب منفی، مانند تهدید، خشونت فیزیکی یا پیگردهای اجتماعی، از اعتراض خودداری میکنند. تحقیقات نشان میدهد که زنان در فضاهای عمومی اغلب به دلیل نگرانی از امنیت خود، ترجیح میدهند سکوت کنند.
۲. تربیت سنتی و القای «حیا»ی نادرست
از کودکی به بسیاری از دختران آموزش داده میشود که در برابر مردان سکوت کنند، چشمدرچشم نشوند و از اعتراض بپرهیزند. این تربیت باعث میشود حتی در مواجهه با آزار، خود را مقصر بدانند و سکوت را ترجیح دهند.
۳. ترس از قضاوت جامعه
متأسفانه در بسیاری از موارد، وقتی زنی در برابر توهین مردان واکنش نشان میدهد، نه تنها از او حمایت نمیشود، بلکه مورد سرزنش قرار میگیرد. جملاتی مانند: «خودت تحریکش کردی»، «چرا آنجا بودی؟» یا «باید نادیده میگرفتی» باعث میشود زنان برای جلوگیری از اتهام، سکوت کنند.
۴. عادیسازی آزارهای خیابانی
در برخی جوامع، متلکها و آزارهای کلامی آنقدر عادی شدهاند که زنان آنها را بخشی از زندگی روزمره میدانند و فکر میکنند اعتراض بیفایده است. این عادیسازی، سکوت را تشدید میکند.
پیامدهای سکوت زنان چیست؟
۱. تقویت فرهنگ مردسالار
وقتی زنان سکوت میکنند، مردان این رفتار را تایید میپندارند و ادامه میدهند. این چرخه، فرهنگ مردسالاری را تقویت میکند که در آن زنان همواره زیر سایهی ترس و انفعال زندگی میکنند.
۲. قربانیشدن در سکوت
سکوت زنان باعث میشود نه تنها حقوقشان پایمال شود، بلکه در نهایت خودشان را مقصر بدانند. این مسئله میتواند به کاهش اعتمادبهنفس، اضطراب و افسردگی منجر شود.
۳. افزایش آمار آزارهای خیابانی
اگر زنان به دلیل ترس یا ناتوانی در اعتراض سکوت کنند، مردان بیشتری جرات میکنند به رفتارهای آزاردهنده ادامه دهند.
چگونه این چرخه را بشکنیم؟
۱. آموزش از کودکی
- به دختران یاد بدهیم که حق دارند از خود دفاع کنند.
- به پسران آموزش دهیم که احترام گذاشتن به زنان یک الزام اخلاقی است.
۲. حمایت اجتماعی و قانونی
- قوانین محکمتری برای مقابله با آزارهای خیابانی وضع شود.
- نهادهای حمایتی باید از زنانی که اعتراض میکنند، پشتیبانی کنند.
۳. تغییر نگرش جامعه
- باید این باور غلط که «سکوت زن یعنی رضایت» از بین برود.
- رسانهها و influencers میتوانند در تغییر این نگرش نقش مهمی داشته باشند.
۴. تشویق زنان به بیان تجربیات
وقتی زنان دربارهی تجربیات خود صحبت میکنند، دیگران نیز جرات پیدا میکنند سکوتشان را بشکنند.
نتیجهگیری: سکوت نکنید، صدایتان را بلند کنید
سکوت زنان در برابر توهین و آزار مردان نه تنها مشکل را حل نمیکند، بلکه به تداوم این رفتارها دامن میزند. جامعه باید بپذیرد که سکوت زنان به معنای رضایت نیست، بلکه نتیجهی ترس، تربیت نادرست و نبود حمایت است. هر زنی که در خیابان، محل کار یا فضای مجازی با توهین مواجه میشود، حق دارد اعتراض کند و نباید به خاطر این اعتراض، مورد سرزنش قرار گیرد. سکوت شما را متهم میکند، پس بلند صحبت کنید!
