
طرد اجتماعی در اوایل زندگی
تحقیقات نشان میدهد که طرد اجتماعی در اوایل زندگی ممکن است از طریق احساس تنهایی، ویژگیهای شخصیتی تاریک مانند ماکیاولیسم، سایکوپاتی و خودشیفتگی را پرورش دهد.
طبق مطالعهای جدید، تجربه طرد اجتماعی در دوران نوجوانی ممکن است به توسعه ویژگیهای شخصیتی تاریک کمک کند. این تحقیق که در Journal of Personality منتشر شده است، نشان میدهد که تجربیات اولیه انزوای اجتماعی میتواند به افزایش احساس تنهایی منجر شود و در نتیجه، ظهور ویژگیهایی مانند ماکیاولیسم، سایکوپاتی و خودشیفتگی را تشویق کند. این ویژگیها که اغلب به عنوان سهگانه تاریک شناخته میشوند، معمولاً با رفتارهای دستکاریکننده، تکانشی و احساس خودبزرگبینی مفرط مرتبط هستند.
محققان به دنبال بررسی این موضوع بودند که چگونه عوامل محیطی، بهویژه طرد اجتماعی، به توسعه شخصیت کمک میکنند. تحقیقات قبلی عمدتاً بر توضیحات ژنتیکی و بیولوژیکی برای ویژگیهای شخصیتی، از جمله سهگانه تاریک، تمرکز داشتند. در حالی که تأثیرات ژنتیکی در شکلگیری شخصیت نقش دارند، مطالعه جدید هدف داشت تا مشخص کند که آیا عوامل خارجی، مانند انزوای اجتماعی، نیز میتوانند نقشی معنادار ایفا کنند.
نوجوانی دورهای بحرانی در توسعه شخصیت است، زیرا ویژگیها هنوز نسبتاً انعطافپذیر هستند و تا پیش از تثبیت در بزرگسالی به طور کامل شکل نگرفتهاند. با توجه به اینکه طرد اجتماعی در این مرحله از زندگی یک عامل استرسزا رایج است، محققان فرض کردند که این موضوع میتواند به شکلگیری سهگانه تاریک کمک کند، در حالی که تنهایی به عنوان یک پیوند روانشناختی کلیدی در این فرآیند عمل میکند.
نویسنده مطالعه، جونوی پو از دانشگاه یانگتسه گفت:«این مطالعه در ابتدا با مشاهدات نوجوانان در زندگی واقعی الهام گرفته شد. ما متوجه شدیم که برخی افراد هنگام ورود به نوجوانی تغییرات قابلتوجهی در شخصیت خود نشان میدهند، اما دلایل زیربنایی آن نامشخص باقی میماند. این موضوع ما را به این فرض رساند که تجارب شخصی و تأثیرات محیطی در این مرحله از رشد ممکن است نقشی حیاتی ایفا کنند. به همین دلیل، ما به دنبال شناسایی مسیرهای احتمالی بودیم که میتوانند به ما کمک کنند توسعه ویژگیهای خاص، بهویژه آنهایی که با سهگانه تاریک مرتبط هستند، را بهتر درک کنیم.»
برای بررسی این موضوع، محققان یک مطالعه طولی را در طول بیش از یک سال انجام دادند. آنها ۲۹۴ نوجوان ۱۵ تا ۱۸ ساله را از مدارس عمومی شهر جینگژو، چین، جذب کردند. شرکتکنندگان نظرسنجیهای خوداظهاری را تکمیل کردند که تجربیات آنها از انزوای اجتماعی، سطوح تنهایی و گرایش به ویژگیهای سهگانه تاریک را در سه بازه زمانی مختلف — اکتبر ۲۰۲۲، آوریل ۲۰۲۳ و دسامبر ۲۰۲۳ — اندازهگیری میکرد. در مجموع ۲۳۰ شرکتکننده تا زمان جمعآوری نهایی دادهها در مطالعه باقی ماندند و ۶۴ نفر به دلایل مختلف مانند جابجایی یا انصراف داوطلبانه مطالعه را ترک کردند. مدلهای آماری برای تحلیل این که چگونه انزوای اجتماعی در یک بازه زمانی اولیه تنهایی و ویژگیهای سهگانه تاریک را در بازههای زمانی بعدی تحت تأثیر قرار میدهد، استفاده شد.
نتایج از این ایده حمایت کردند که انزوای اجتماعی اما بهطور غیرمستقیم از طریق تنهایی به مرور زمان به توسعه ویژگیهای سهگانه تاریک کمک میکند. نوجوانانی که در اولین نقطه اندازهگیری طرد اجتماعی را تجربه کردند، احتمال بیشتری داشت که در نقطه دوم گزارش سطوح بالاتری از تنهایی را داشته باشند. در ادامه، افرادی که در نقطه دوم زمان احساس تنهاتری داشتند، در نقطه سوم اندازهگیری افزایش ویژگیهای سهگانه تاریک را نشان دادند.
این الگو نشان میدهد که طرد یا نادیده گرفتن توسط همسالان حس انزوای اجتماعی ایجاد میکند که ممکن است افراد را به سمت پذیرش ویژگیهایی سوق دهد که به آنها کمک کند در یک محیط خصمانه حرکت کنند. به طور قابل توجهی، محققان تأثیر مستقیم انزوای اجتماعی بر ویژگیهای سهگانه تاریک را نیافتند که این ایده را تقویت میکند که تنهایی به عنوان یک گام واسطهای در این رابطه عمل میکند.
«از دیدگاه فرهنگی، ما تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتیم که چگونه یک ضربالمثل معروف چینی به نظر میرسد یافتههای ما را خلاصه میکند: “کسانی که نفرتانگیز به نظر میرسند اغلب جنبهای ترحمبرانگیز دارند، و کسانی که ترحمبرانگیز هستند نیز ممکن است جنبهای داشته باشند که بیزاری را برمیانگیزد”،»
پو گفت:«این با نتیجهگیری ما همخوانی دارد که ویژگیهای ناسازگارانه افراد ممکن است تا حدی تحت تأثیر تجربیات گذشته و شرایط محیطی آنها شکل گرفته باشد.»
هنگام بررسی ویژگیهای خاص در سهگانه تاریک، مطالعه برخی جزئیات ظریف را آشکار کرد. ماکیاولیسم — که با دستکاری و تفکر استراتژیک مشخص میشود — به طرد اجتماعی اولیه مرتبط بود، اما توسعه آن به نظر نمیرسد به اندازه سایر ویژگیها به تنهایی وابسته باشد. سایکوپاتی، که شامل تکانشگری و فقدان همدلی است، به نظر میرسید به شدت بیشتری با احساسات تنهایی مرتبط باشد.
مطالعه همچنین نشان داد که ویژگیهای خودشیفتگی، که با دیدگاه اغراقآمیز از خود مشخص میشوند، با تنهایی اولیه مرتبط بودند، اما این ارتباط به طور مداوم در طول زمان ادامه نیافت. این یافتهها نشان میدهند که اگرچه تنهایی در شکلگیری ویژگیهای سهگانه تاریک نقش دارد، هر ویژگی ممکن است به تجربیات اجتماعی به روشهای کمی متفاوت پاسخ دهد.
پو گفت:«از یک سو، تحقیقات ما ممکن است به درک بهتر مکانیسمهای توسعهای که زیربنای این ساختار شخصیتی هستند کمک کند و تلاشها برای پیشگیری از توسعه ناسازگارانه نوجوانان را مطلع سازد؛ از سوی دیگر، این تحقیق به ما یادآوری میکند که باید با دیدگاهی ظریفتر به ارزیابی دیگران بپردازیم — شناخت تاریخچه شخصی و تجربیات یک فرد ممکن است به پرورش درک عمیقتر رفتارها و ویژگیهای آنها کمک کند.»
مانند همه تحقیقات، این مطالعه نیز محدودیتهایی دارد. نمونهگیری از یک زمینه فرهنگی و آموزشی خاص در چین انجام شده است، به این معنا که ممکن است یافتهها به طور کامل به سایر جمعیتها قابل تعمیم نباشند. علاوه بر این، هرچند این مطالعه شرکتکنندگان را در طول زمان بررسی کرد، ارتباط علّی میان انزوای اجتماعی و ویژگیهای سهگانه تاریک را مشخص نکرد. عوامل دیگری مانند تمایلات شخصیتی از پیش موجود یا استرسهای اجتماعی اضافی نیز ممکن است در الگوهای مشاهدهشده نقش داشته باشند. ماهیت خوداظهاری نظرسنجیها نیز احتمال بروز سوگیری در نحوه درک و توصیف تجربیات شرکتکنندگان را ایجاد میکند.
تحقیقات آینده میتوانند بررسی کنند که آیا عوامل محافظتی خاص، مانند حمایت قوی والدین یا دوستیهای مثبت، به کاهش تأثیرات انزوای اجتماعی بر توسعه شخصیت کمک میکنند. علاوه بر این، مطالعات آزمایشی میتوانند شواهد قویتری از علیت ارائه دهند، با آزمایش این که آیا مداخلات هدفمند، مانند برنامههای شمول اجتماعی، میتوانند از توسعه ویژگیهای سهگانه تاریک جلوگیری کنند.
پو گف:«بر اساس تحقیقات قبلی خود، امیدواریم چارچوبهای موجود در توسعه شخصیت را بیشتر اصلاح کنیم. به طور خاص، با استفاده از نظریه فعالسازی ویژگیها، هدف ما این است که بررسی کنیم چگونه زمینههای اجتماعی خاص ممکن است شکلگیری و توسعه ویژگیهای شخصیتی خاص را تحت تأثیر قرار دهند.»
The study, “The Potential Roles of Social Ostracism and Loneliness in the Development of Dark Triad Traits in Adolescents: A Longitudinal Study,” was authored by Junwei Pu and Xiong Gan
مترجم: فردین چراغی
- مقالات اخیر
۵ مقاله اخیر از این قسمت برای شما در دسترس است.
- محصولات
دوره ای که برای بسیاری از افراد مفید بوده.
نظرات
نظر شما در این مورد چیه؟